Rododendrony wymagają specyficznych warunków uprawy. Preferują cieniste zaciszne miejsca osłonięte od wiatru - najlepiej o podwyższonej wilgotności. Różaneczniki - w przeciwieństwie do azalii wielkokwiatowych i japońskich - źle rosną na słońcu. Lubią widny cień czyli taki, jaki panuje pod koronami wysokich drzew (takich, które głęboko się korzenią jak sosny czy jodły). Na stanowiskach, gdzie jest mniej słońca, rośliny lepiej zimują i dłużej kwitną. Odmiana 'Polaris' radzi sobie jednak z większym nasłonecznieniem. Ważne, by podłoże było stale umiarkowanie wilgotne. Nie wolno doprowadzać do przesuszenia bryły korzeniowej. Rośliny dobrze czują się nad wodą.

Wymagają gleby przepuszczalnej (próchniczej lub piaszczysto-gliniastej), żyznej o odczynie kwaśnym (o pH: 3,5-4,5). Uprawa nie uda się na glebach zasadowych, ciężkich, zbitych a także na zbyt piaszczystych i jałowych (należy je poprawić przed posadzeniem).

Różaneczniki mają delikatny system korzeniowy i nie lubią przekopywania ziemi w obrębie ich korzeni (nie wolno przydeptywać korzeni w czasie sadzenia - patrz sadzenie).

'Princess Anne' to odmiana o niskiej mrozoodporności. Rośliny zimą często cierpią z powodu suszy fizjologicznej i od wysuszających wiatrów - warto je osłaniać. Pąki kwiatowe mogą być uszkadzane przez wiosenne przymrozki. System korzeniowy zawsze wymaga osłony - najlepiej korą sosnową, która chroni i przed przemarzaniem, i przed wysychaniem. Zwijające się liście zimą są zjawiskiem naturalnym - w ten sposób krzew ogranicza transpirację wody i lepiej znosi niskie temperatury.

Nie są to rośliny żarłoczne, bardzo źle znoszą zasolenie podłoża - należy je umiarkowanie nawozić (patrz nawożenie).