Opis produktu

Nazwa łacińska maliny Rubus idaeus, nadana przez Linneusza, najprawdopodobniej miała nawiązywać do mitologii greckiej. Według niej, początkowo śnieżnobiałe owoce zyskały swój słodki smak i nasycony kolor, gdy opiekunka Zeusa – Ida, chcąc podać mu smakołyk skaleczyła się kolczastymi pędami krzewu i splamiła je swoją krwią. Odtąd roślina ta nazywana była „krzewem jeżyny Idy”.

Malina właściwa 'Tulameen' jest kanadyjską, plenną odmianą, która osiąga 2 metry wysokości i wymaga podpór. Późno owocuje, w drugiej połowie lipca, na dwuletnich pędach, które są łukowato wygięte, opatrzone licznymi kolcami. Owoce są duże, błyszczące, bardzo smaczne, o intensywnie czerwonym kolorze. Nadają się do bezpośredniego spożycia oraz do suszenia, na soki, przetwory i dodatki do potraw. Długo zachowują świeżość po zbiorze.

Malina jest roślina leczniczą. Syrop z owoców wykorzystywany był od wieków jako środek wzmacniający, a roztartymi z miodem kwiatami przemywano oczy. Liście nadal wykorzystuje się jako element ziołowych mieszanek o działaniu moczopędnym i żółciopędnym. Właściwości prozdrowotne surowca (owoce i liście) stosuje się w leczeniu przeziębień, jako środek napotny, przeciwgorączkowy. Słodkie owoce bogate są w kwasy organiczne, pektyny, węglowodany, błonnik, antocyjany, związki śluzowe oraz mineralne (potas, magnez, żelazo, wapń, miedź), a także witaminy C, B1, B2, B6, E, PP.

Krzew dobrze jest posadzić w żyznej, próchnicznej, piaszczysto-gliniastej ziemi z dodatkiem obornika. Podłoże powinno być umiarkowanie wilgotne o lekko kwaśnym odczynie. Najlepiej wybrać stanowisko słoneczne, wtedy owoce będą bardziej słodkie, najlepiej w miejscu osłoniętym od wiatru. Krzew korzystnie jest nawozić od kwietnia do sierpnia oraz przycinać wiosną.

- opis tekstowy: Katarzyna Kałużny

PLANT PASSPORT - PASZPORT ROŚLINNY
A:Malina właściwa Tulameen
B: PL-24/15/6776 C: t2/p1 D: PL