Krzew ten pochodzi z Ameryki Północnej. W Polsce dorasta do wysokości 1,3m i tworzy krzewy o kulistym pokroju. Młode pędy guzikowca są cienkie, czerwonawe, z małymi, naprzeciwległymi pąkami. Liście są całobrzegie, jajowate. Najbardziej charakterystyczne u guzikowców główkowate kwiatostany, o średnicy do 3 -4 cm, pojawiają się już w końcu lipca. Składają się z drobnych, kremowobiałych, pachnących, zrosłopłatkowych kwiatów. Kwitnie na pędach tegorocznych, dlatego wskazane jest wiosną (III) krótkie cięcie, które znosi bardzo dobrze. Roślina miododajna. W czasie kwitnienia zwabia motyle.

Całkowicie mrozoodporna. Stanowisko słoneczne. Wymaga gleb podmokłych lub wilgotnych, gliniasto - piaszczystych. Dobrze wygląda posadzona w grupach po kilka sztuk. Nadaje się na niewysokie żywopłoty na wilgotnym terenie.

Bardzo oryginalny krzew o nietypowych kwiatostanach, pochodzący z Ameryki Północnej, gdzie rośnie na bagnach oraz terenach podmokłych. W Polsce cieszy się ogromnym zainteresowaniem wśród kolekcjonerów. Posiada płaskokulistykulisty, gęsty pokrój. Dorasta do około 2-3 m wysokości i około 2m szerokości. Młode pędy są cienkie i czerwonawe. Liście ułożone naprzeciwlegle, ciemnozielone, jajowate, pojawiają się późno- na początku maja, stąd roślina nie jest wrażliwa na późne przymrozki. Jesienią liście przebarwiają się na złotożółty kolor. Roślina dekoracyjna w okresie kwitnienia ze względu na kuliste kwiatostany o średnicy 2-4 cm, pojawiające się od lipca do początku września. Roślina kwitnie na pędach tegorocznych, dlatego w marcu zaleca się krótkie, wiosenne cięcie. Jest to roślina miododajna, która wabi motyle i pszczoły. Po przekwitnięciu ozdobą są czerwonawe owocniki. Guzikowiec jest odporny na mróz. Preferuje stanowiska słoneczne oraz półcieniste. Lubi gliniasto-piaszczyste, podmokłe i wilgotne gleby. Doskonale prezentuje się w grupach po kilka sztuk. Nadaje się na niewysokie żywopłoty na wilgotnym terenie. Pięknie prezentuje się uprawiany nad oczkami wodnymi, strumieniami oraz w ogrodach wrzosowiskowych. Guzikowiec najefektowniej wygląda w okresie kwitnienia VII-VIII, kiedy kuliste, "nastroszone" kwiatostany "krążą" wokół liści niczym planety na niebie.